Het is een bouwwerk dat mensen diep raakt en zelfs ontroert. Op de klif van Boulogne-sur-Mer kijkt het zeemanskruis uit over de haven en het strand. Het monument herdenkt zeelieden die op zee verdwenen. En dat zijn er nogal wat. Duizenden tot wel tienduizenden zeevaarders lieten het leven tijdens het vissen op zee, maar ook gedurende de conflicten die door de eeuwen heen langs de kust van Frankrijk hebben plaatsgevonden.
Een unieke sfeer
Het zeemanskruis is bereikbaar via de Rue de la Baraque de l'Empereur. Op de natuurlijke kaap staat een harde, scherpe wind. Het uitzicht op de rede is adembenemend. Bij wat rustiger weer is soms zelfs de kust van Engeland zichtbaar. Ver weg van het drukke centrum hangt hier een unieke sfeer. Zwijgen is goud op deze plek. Er komen regelmatig inwoners uit Boulogne om te rouwen. Ze komen alleen of met familie eer betuigen aan iemand die ze verloren zijn. En of het nou een bekende betreft of niet, in Boulogne-sur-Mer is en blijft eer betuigen aan zeevaarders een levendige traditie. Het is haast een plicht.
Een plek om te rouwen
De vorm van de kapel doet denken aan de boeg van een gezonken schip. Binnen hangen geloftegeschenken naast zwarte en witte boeien, ter nagedachtenis aan de verloren gegane schepen. De eenvoudige herdenkingstuin biedt plaats aan marmeren stenen platen waar meer dan 3000 namen op staan. Matrozen, kajuitsjongens en ervaren scheepslieden waarvan de lichamen nooit teruggevonden zijn. In de herdenkingsruimte zijn maquettes van treilers en talloze foto’s te vinden. Verder is er informatie over schipbreuken en de bouw van de kapel. Er wordt in het jaar 1703 voor het eerst over de kapel gesproken. Het Zeemanskruis is verplaatst en meerdere malen verwoest, maar heeft, net als verschillende bouwwerken uit Boulogne, heel wat stormen overleefd.
